Hipowitaminoza: przyczyny, główne objawy, leczenie i profilaktyka

Hipowitaminoza: przyczyny, główne objawy, leczenie i profilaktyka

hipowitaminoza

Hipowitaminoza: przyczyny, główne objawy, leczenie i profilaktyka

Organizm potrzebuje niewielkiej ilości witamin do codziennej aktywności, a jeśli są one małe, pojawiają się niekorzystne warunki. Jeśli wzięcie się niewłaściwa ilość witamin, mogą wystąpić 3 niebezpieczne stany patologiczne:

Przyczyny hipowitaminozy

Podkreśl ogromną różnorodność różnych przyczyn, które mogą prowokować hiperwitaminozę. Wśród istniejących odmian wyróżnić szereg wspólnych czynników dla wszystkich stanów niedoboru witamin. Należą do nich schorzenia powodujące niedobór mikroelementów odżywczych i witamin lub zaburzenia adsorpcji, a także zwiększone spożycie i zniszczenie witamin. Dość często przyczyną hipowitaminozy jest ograniczenie w diecie danego produktu, stosowanie rafinowanych węglowodanów, drobnej mąki, rozdrobnionych zbóż, odmowa spożycia świeżych owoców i warzyw, ten sam rodzaj diety. Może również powodować rozwój hipowitaminozy może również naruszać proporcje niezbędnych składników odżywczych w menu.

Ponadto może wystąpić stan patologiczny na tle niewłaściwego przechowywania lub obróbki termicznej żywności, powodujący zniszczenie różnych składników odżywczych w żywności. Czasami choroba może być spowodowana długotrwałym wrzeniem, któremu towarzyszy niszczenie witamin wszystkich grup. Należy również pamiętać, że zapotrzebowanie na witaminy wzrasta o prawie 60% przy ciężkiej pracy fizycznej i psychicznej, stresie i niskich temperaturach.

Hipowitaminoza może wystąpić na tle chorób somatycznych, stosowanie niektórych leków. Niedobór witamin rozpuszczalnych w tłuszczach pojawia się przy niedostatecznym spożyciu tłuszczów do organizmu. Ponadto przy ustalaniu przyczyn hipowitaminozy należy pamiętać, że metabolizm mikroelementów i witamin z różnych grup jest w ścisłym kontakcie, a zatem brak jednej witaminy może być główną przyczyną zaburzeń metabolicznych wszystkich pozostałych.

Symptomy

Obraz kliniczny hipowitaminozy zależy od niedoboru danej witaminy. Pomimo tego, istnieje szereg objawów typowych dla niedoboru witamin we wszystkich grupach. Tak więc głównymi objawami hipowitaminozy, typowymi dla wszystkich grup, są zwiększone zmęczenie, brak siły, senność w ciągu dnia, zwiększona drażliwość, zmniejszony apetyt, mdłości. Najczęściej pierwsze objawy choroby występują przy braku określonej witaminy. Niedobór różnych grup witamin ma podobne objawy, więc tylko lekarz może zdiagnozować hiperwitaminozę, ponieważ tylko specjalista ma wiedzę pozwalającą określić rodzaj hipowitaminozy.

  • W hipowitaminozie A typowe są zaburzenia widzenia, zwiększone rogowacenie skóry, kruchość i wypadanie włosów.

  • Hipowitaminoza C charakteryzuje się rozwojem zwiększonego krwawienia z dziąseł, utratą zębów, krwawieniem do tkanek miękkich oraz rozwojem szkorbutu.

  • Hipowitaminoza B1 (choroba beri-beri) może występować w formie suchej lub obrzękowej. Pierwsza postać charakteryzuje się wyraźną suchością skóry i świądem, druga zaś dusznością, tachykardią i wyraźnym obrzękiem.

  • Hipowitaminoza B3 (pellagra) objawia się zaciemnieniem i nasileniem łuszczenia się skóry, powstawaniem czerwonych plam obrzękowych na dłoniach, przypominających nacieki zewnętrzne. U takich pacjentów język nabiera koloru purpurowego i powiększa się, może ujawnić zmiany w układzie nerwowym i biegunkę.

  • Hipowitaminozie B6 towarzyszy rozwój zapalenia spojówek, zaczerwienienie, suchość i łuszczenie się ust, a także pojawienie się pęknięć w kącikach ust, suchość i przerzedzenie skóry, zmniejszenie ostrości wzroku i zaburzenie percepcji kolorów.

  • Hipowitaminoza witamina b12 jest spowodowana rozwojem niedokrwistości typu B12-folio-deficiency; u takich pacjentów występuje zmniejszenie ilości hemoglobiny, rozwój zanikowego zapalenia żołądka o niższej kwasowości, zaburzenie wrażliwości języka, skóry, mięśni i zmian chodu.

Diagnoza

W przypadku podejrzenia hipowitaminozy pacjentowi przepisuje się konsultację gastroenterologiczną, podczas której wyjaśniane są dolegliwości, analizowane są objawy kliniczne i stawiane jest wstępne rozpoznanie.

Przy dalszym badaniu ustala się, czy pacjent nie ma chorób, które mogą zakłócić absorpcję witamin z przewodu pokarmowego.

Leczenie

Chorobę najlepiej leczyć na etapie nieleczonej hipowitaminozy, natomiast w ciężkich postaciach awitaminozy nie można już pomóc pacjentowi.

Leczenie polega na wprowadzeniu do organizmu brakujących witamin. Najbardziej odpowiednią metodą leczenia hipowitaminozy jest spożycie tych substancji wraz z żywnością. Można go również przepisać przyjmując doustne preparaty multiwitaminowe, w przypadku ciężkich postaci choroby wstrzykuje się witaminy.

Profilaktyka

Zapobieganie hipowitaminozie polega na przepisaniu zrównoważonej i racjonalnej diety, spożyciu wystarczającej ilości świeżych ziół, warzyw i owoców.

  • Polityka Prywatności
  • Kontakt

Leave a Comment